بهینه سازی استخراج کیتین و کیتوسان از پوسته میگوی penaeus merguiensis خلیج فارس، به روش شیمیایی و زیستی

thesis
abstract

کیتین و مشتق استیل زدایی آن، کیتوسان، پلیمرهای زیستی هستند که به دلیل خصوصیات منحصر به فردی چون زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ به طور گسترده در صنایع مختلف به کار برده می شوند. در این پژوهش از ضایعات میگو ی موزی (penaeus merguinsis)، گونه ی غالب صید شده در استان هرمزگان جهت استخراج این ترکیبات ارزشمند استفاده گردید. استخراج کیتین به دو روش شیمیایی و زیستی صورت گرفت. در روش شیمیایی، از پنج روش مختلف جهت پروتئین زدایی و معدنی زدایی ضایعات میگو استفاده گردید که در نهایت، روش سوم (استفاده از اسید کلریدریک 0/84 مولار و سدیم هیدروکسید 2/5 مولار)، با 95% حذف مواد معدنی و 96% حذف مواد پروتئینی به عنوان روش بهینه تعیین گردید. در استخراج زیستی کیتین در مرحله ی اول، توانایی سه گونه باکتری (pseudomonas aeruginosa, seratia marcescens, bacillus pumilus)، جهت انجام فرایند تخمیر مورد ارزیابی قرار گرفت و بعد از تعیین باکتری بهینه، اثر پارامترهای مختلف (غلظت گلوکز، مقدار باکتری و زمان) با استفاده از باکتری بهینه سنجش شد. نتایج حاصل نشان داد که در بین باکتری های مورد آزمایش، باکتری p. aeruginosa، توانایی بالاتری جهت خروج مواد معدنی و پروتئین از ضایعات میگو دارد. در بررسی اثر پارامترهای مختلف، زمان 6 روز، غلظت گلوکز 20% و مقدار باکتری 20%، به عنوان مقدار بهینه تعیین شد که منجر به تولید کیتینی با 82/66% حذف مواد معدنی و 94/98% حذف مواد پروتئینی گشت. مرحله ی بعد تولید کیتین به وسیله ی استیل زدایی کیتوسان می باشد که از سه روش گرمادهی با ماکروویو، اتوکلاو و روش سنتی گرمادهی حرارتی برای این منظور استفاده گردید. طبق نتایج به دست آمده در بین روش های مورد مطالعه، روش اتوکلاو با بازده تولید 86%، به عنوان روش بهینه جهت استخراج کیتوسان تعیین گردید. جهت شناسایی نمونه های کیتین و کیتوسان نیز از روش آنالیز ftir استفاده شد.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

معدنی زدایی و استیل شیمیایی ضایعات میگوی موزی (Penaeus merguiensis) به‌منظور استخراج کیتین و کی توسان

مطالعه حاضر باهدف تعیین روش مناسب جهت استخراج کیتین و کی­توسان از ضایعات میگوی موزی (Penaeus merguiensis) انجام گرفت. در این راستا، از پنج روش پیش تیمار اسید استیک، استخراج با اسید و باز، رنگدانه‌زدایی با اتانول، رنگدانه‌زدایی با اتانول- استون و پیش تیمار دما جهت پروتئین‌زدایی و معدنی­زدایی ضایعات، به‌منظور استخراج کیتین استفاده شد. حذف پروتئین و مواد معدنی با استفاده از محلول‌های سدیم هیدروکسی...

full text

مطالعه کاریولوژیک میگوی موزی خلیج فارس penaeus (fenneropenaeus) merguiensis

به دلیل محدودیت تکنیک های کاریولوژی و همچنین وجود تعداد زیاد کروموزوم های دارای اندازه نسبتاً کوچک در میگوهای خانواده penaeidae، مطالعه تعداد، ساختار و فرمول کروموزومی آن ها کار دشواری است. مطالعه سیتوژنتیکی حاضر با هدف بررسی کروموزوم های میگوی موزی خلیج فارس penaeus (fenneropenaeus) merguiensis با استفاده از گسترشهای سلولی تهیه شده از مراحل مختلف زندگی میگو شامل جنین، نائوپلیوس، زوآ، مایسیس، پس...

full text

مطالعه کاریولوژیک میگوی موزی خلیج فارس‌ ‌Penaeus (Fenneropenaeus) merguiensis

به دلیل محدودیت تکنیک‌های کاریولوژی و همچنین وجود تعداد زیاد کروموزوم‌های دارای اندازه نسبتاً کوچک در میگوهای خانواده Penaeidae، مطالعه تعداد، ساختار و فرمول کروموزومی آن‌ها کار دشواری است. مطالعه سیتوژنتیکی حاضر با هدف بررسی کروموزوم‌های میگوی موزی خلیج فارس ‌ Penaeus (Fenneropenaeus) merguiensis با استفاده از گسترشهای سلولی تهیه شده از مراحل مختلف زندگی میگو شامل جنین، نائوپلیوس، زوآ، مایسیس، ...

full text

اصلاح و بهینه سازی فرایند استخراج کیتین از پوست میگو

در این پژوهش استخراج کیتین از پوسته میگو طی فرایندهای املاح ‌زدایی و پروتئین ‌زدایی از نظر زمان اقامت، غلظت مواد فراوری کننده یعنی هیدروکلریک اسید و سدیم هیدروکسید و دمای واکنش، بهینه‌ سازی شد. در برخی  از روش‌های موجود مرحله پروتئین ‌زدایی مقدم بر املاح ‌زدایی است، ولی آزمایش‌های انجام شده بیانگر این واقعیت است که فرایند املاح ‌زدایی باید مقدم بر پروتئین ‌زدایی باشد. مطابق آزمایش‌های انجام...

full text

مطالعه کاریولوژی میگوی سفید هندی ( Fennero penaeus) Penaeus indicus خلیج فارس و دریای عمان

سابقه و هدف: اطلاعات کروموزومی جانداران علاوه بر کمک به شناخت بهتر بیولوژی و طبقه­بندی آنها، در جهت اصلاح نژاد و دستکاری­های کروموزومی نیز موثر است. میگو سفید هندی Penaeus indicus از مهمترین گونه­های پرورشی ایران است. موادو روش­ها: میگوهای مولد از آب­های حوزه شرق و غربی بندر جاسک صید شدند. رنگ­آمیزی مراحل رشدی توسط  کلشی­سین و هیپوتونیک KCl در غلظت و زمان­های مختلف انجام شد. گسترش کروموزومی متا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هرمزگان - دانشکده علوم پایه

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023